Dialectic Loneliness

گلوله گلوله ای برای ریاکاران گلوله ای برای برادرم که بی گناه دوستم نمی داشت گلوله ای برای دختری که دوستش میداشتم و هرگز به من گوش نداد گلوله ای برای مردی که کشورم را میگرداند بی آنکه از من نظری بخواهد گلوله ای برای مردی که می گوید ابلهم که انتظار کسی را می کشم که به من گوش کند گلوله ای برای هر زن و دختری که برایم شعری عاشقانه می نویسد و یک سال بعد آن را به دور می اندازد و می گوید عجب شعر مزخرفی  اگر بتهوون بودم، از همین حالا هر آکورد ناموزون را می آزمودم چرا که من، تیرانداز ماهری ام که باید هزینه ی آزمودن این تفنگ را بپردازم تا به حال باید در این مسیر چند دوجین مارزنگی مرده داشته باشم  در عوض، از خشم ام شرمسارم و از تو که دوستت دارم